حكايتي شنيدني

حجة الاسلام و المسلمين فاضل مرندي نقل مي كند: يك بار براي ناهار منزل آيت الله احمدي ميانجي(قدس سره) مهمان بوديم، يك جواني آمد و چند سؤال شرعي از حاج آقا پرسيد و آخر سر هم استخاره اي خواست، آيت الله ميانجي فرمود: با تسبيح استخاره كنم يا با قرآن؟ ايشان گفتند: با قرآن! آيت الله ميانجي فرمودند: ولي سند استخاره با تسبيح قويتر است، آنگاه براي آن جوان استخاره كرد...

اسوه پارسايان ص 66

3- «استخاره با تسبيح» تقريباً بيشتر از استخاره با قرآن رايج است!

مجلسي از پدرش(قدس سرهما) نقل مي كند: كه شيخ بهايي (قدس سره) فرمود: ما دست به دست، از مشايخ خود شنيده ايم كه از حضرت صاحب الامر (صلوات الله عليه) روايت مي شده هنگام استخاره با تسبيح سه مرتبه صلوات بر محمد و آل محمدفرستاده شود و تسبيح را بگيرند و دو تا دو تا بشمارند، اگر طاق باشد خوب، و اگر جفت باشد بد است. و والد مبرور (رحمه الله) اكثر اوقات در اموري كه عجله داشتند، اينگونه استخاره مي كردند.

      مرحوم مجلسي (قدس سره) مي فرمايند: طريق ديگري در ميان عوام شهرت دارد كه سه تا سه تا بشمارند، اگر يك بماند خوب و اگر دو بماند، وسط و اگر سه بماند بد است ولي اين طريق در كتب مشهره به نظر فقير نرسيده، ولي يكي از فضلاي بحرين از كتاب «السعادات» از حضرت صادق (عليه السلام)روايت كرده كه «حمد» يك مرتبه و سوره «قل هو الله» را سه مرتبه و پانزده مرتبه «صلوات» بر محمد و آل محمد بفرستد، پس بگويد:

      «اَللّهُمَّ اِنّي أسْئَلُكَ بِحَقِّ الحُسَيْنِ وَ جَدِّهِ وَ أبيهِ وَ أُمِّهِ وَ أخيهِ وَ الْأئِمَةِ مِنْ ذُرّيَتِهِ أَنْ تُصَلّي عَلي مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ وَ أنْ تَجْعَلَ لي الخِيَرَةِ في هذهِ الْسُبْحَةِ وَ أن تُريَني ما هُوَ الْاَصْلحُ لي فِي الدّينِ و الدُّنيا، اللهُمَّ إنْ كان الاصلحُ في ديني و دُنيايَ و عاجِلْ اَمري و آجِلِه فِعْلَ ما أنا عازمٌ عليهِ فأمُرني و الّا فَانْهَني، فَأنَّكَ علي كلِّ شَيءٍ قَديرٍ»

       پس قبضه اي از تسبيح مي گيري و مي شماري و مي گويي:«سبحان الله والحمدلله و لا اله الا الله» تا آن قبضه تمام شود، اگر آخرش «سبحان الله» باشد مخيري ميان انجام دادن يا ندادن، و اگر «الحمدلله» باشد امر است، و اگر«لا اله الا الله» باشد، نهي است.