هر چی هستی همون باش هر چی نیستی نگو کاش

انسانها به شیوه ی میزبان بر سطح زمین راه می روند

با یک سبد در جلو و یک سبد بر پشت

  در سبد جلو صفات نیک خود را می گذاریم و در سبد پشتی عیبهای خود را نگه می داریم

به همین دلیل در طول روزهای زندگی خود چشمانمان را بر صفات نیک خود می دوزیم و فشارها را

در سینه مان حبس می کنیم در همین زمان بی رحمانه پشت سر همسفرمان که پیش روی ما حرکت

می کند تمام عیوب او را می بینیم بدین گونه است که درباره ی خود بهتر از دیگران قضاوت می کنیم

 بی آنکه بدانیم کسی که پشت سر ما راه می رود در باره ی ما به همین شیوه می اندیشد

ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم در باره ی راه رفتن کسی قضاوت کنم قبل از آن

کمی با کفشهای او راه بروم  (دکتر شریعتی)

جوک،مطالب عاشقانه...